Weet je nog de eerste keer op een fiets, en hoe lang is dat geleden?
Meer dan 30 jaar zijn verstreken, maar ik heb eerlijk gezegd geen duidelijke herinneringen aan de exacte dag dat ik begon, maar ik herinner me heel goed de eerste officiële wielerwedstrijd, het was 4 april 1993 in een klein dorpje in de provincie Ravenna. Ik was negen jaar oud en ik was doodsbang. Bij de eerste bocht gingen er 3 van de weg en ik bevond me op de vierde positie en hield die vast tot de finish. Ik zal die dag nooit vergeten toen alles begon...
Herinner je je eerste racefiets nog?
Het was een metallic blauwe Somec, klein maar erg zwaar
Wat was het beroep waar je als kind van droomde?
Sinds ik begon met rennen, heb ik altijd gedroomd om op een dag een professionele wielrenner te worden. Ik heb altijd met een zeer sterke passie voor wielrennen geleefd en het lot wilde toen dat ik van het wielrennen kon leven.
Wat zeggen/vinden/haten je vrienden aan jou?
Ik sta bekend als een loyaal persoon met een uitbundig en leuk karakter. Een geboren speelvogel! Wat ik soms niet leuk vind, is dat ik me te vaak zorgen maak over wat mensen van me kunnen denken en te veel tijd verspil om iedereen tevreden te stellen.
Heb je een geheime passie?
Als het geheim is, hoe kan ik het je dan vertellen?! Ahahah
Wie is je favoriete wielrenner aller tijden?
Zeker Marco Pantani. Ik heb zijn wederwaardigheden meegemaakt omdat hij in de jaren dat ik als jongen reed, volop actief was en door naar zijn prestaties op de fiets te kijken, droomde ik met open ogen. Toen was hij net als ik, dus het was echt onmogelijk om geen enthousiaste fan van hem te worden.
Wat is je favoriete plek om te fietsen?
Nu ik in Riva del Garda (Italië) woon, vind ik het erg leuk om de klim te maken die naar het Meer van Tenno leidt, heel dicht bij huis en erg mooi op panoramisch niveau.
Wat was je mooiste overwinning?
De Okinawa Tour. Het was mijn enige professionele overwinning, maar het smaakte echt speciaal omdat het ook de laatste race van mijn carrière was. Die dag beleefde ik echt sterke emoties die ik nooit, maar dan ook nooit zal vergeten.
Wie was je sterkste teamgenoot ooit?
Ik heb geen twijfel... Peter Sagan, ik heb hem heel vaak van dichtbij dingen zien doen die onmogelijk leken!
Word je herkend op straat, en vragen kinderen je om een handtekening?
Dat gebeurt wel eens. Onlangs was ik in een winkelcentrum in Bergamo en een jongetje kwam met zijn familie naar me toe en vroeg zich af of ik Alan Marangoni was. Hij vroeg me om foto's en een handtekening. Hij was echt opgewonden om me te ontmoeten omdat hij het YouTube-kanaal (GCN ITALIA) volgde waar ik vanaf het begin werk en hij stelde me een hoop vragen. Zijn ouders waren ook nieuwsgierig. Het is erg leuk wanneer er mensen zijn die waarderen wat ik in mijn huidige werk doe.
